Oprogramowanie AI do przetwarzania tekstu na obraz
Według ekspertów oprogramowanie AI do przetwarzania tekstu na obraz, takie jak Midjourney, DALL-E czy Stable Diffusion, zmieni sposób, w jaki architekci będą podchodzić do tworzenia i projektowania budynków i produktów.
W ubiegłym roku wiele firm technologicznych wypuściło oprogramowanie, które wykorzystuje systemy sztucznej inteligencji, zwane sieciami neuronowymi, do konwersji tekstu wprowadzanego przez użytkowników na obrazy. Obrazy tworzone przez sztuczne sieci neuronowe – w tym niesamowicie realistyczne wyimaginowane budynki – stały się sensacją w Internecie. Zachęciły także do dyskusji na temat tego, jak nowe możliwości technologiczne wpłyną na przyszłość projektowania i architektury.
Dyrektor kreatywny jednej z firm, Bill Cusick, zajmujący się tworzeniem takiego oprogramowania, uważa, że oprogramowanie tego typu to „fundament dla nowego typu kreatywności”. Jego firma wydała oprogramowanie do zamiany tekstu na obraz o nazwie Stable Diffusion i Dream Studio. Wcześniej pracował dla popularnej firmy wizualizacyjnej Midjourney.
Widzę rodzaj zabawy w projektowaniu, której nie wydaje mi się, że kiedykolwiek mogliśmy doświadczyć, jeśli chodzi o projekty architektoniczne i rendering
– powiedział dla Dezeen.
Co może pójść nie tak? Słabości Midjourney
Mimo tak optymistycznych głosów z samego serca branży, przyszłe zastosowania tej technologii są nadal przedmiotem dyskusji. Nawet wśród projektantów znanych z jej używania. Z jednej strony technologia, która tworzy swoje obrazy, biorąc ustalone koncepcje estetyczne i formalne i mieszając je w pomysłowy sposób, stwarza ogromny potencjał dla uwolnienia pracy na wczesnych etapach jej projektowania. Z drugiej – systemy sztucznej inteligencji, rejestrując wpisany tekst w celu wygenerowania obrazów, nie rozumieją języka tak, jak ludzie. Zbyt często koncentrują się na drugorzędnych rzeczownikach i przymiotnikach lub źle interpretując kontekst ich użycia. Chociażby to sprawia, że oprogramowanie do przetwarzania tekstu na obraz nadal jest tylko potężnym narzędziem pomocniczym, a nie zamiennikiem architektów. W kocu wciąż wymaga od użytkownika wiedzy i umiejętności, które to dopiero generują przydatne wyniki. Wybór właściwych słów, aby stworzyć coś wartościowego, wymaga zatem finezji.
Kolejnym, mniej oczywistym problemem związanym z technologią zamiany tekstu na obraz, jest „tendencja do stronniczości”. Chodzi o schematyczność spowodowaną wykorzystywaniem pul istniejących już obrazów do tworzenia nowych wizualizacji. Andrew Kudless, który pracuje pod pseudonimem Matys Design, twierdzi na przykład, że niektóre style architektoniczne są w bibliotekach nadreprezentowane, a inne pomijane. To ma znaczenie, gdy do generowania cyfrowego obrazu potrzebujemy odpowiednio spreparowanego zbioru danych. Architekt użył analogii do klasycznej edukacji:
tak jak nauczyciele mogą tworzyć uprzedzenia, skupiając się na jednym architekcie lub stylu i ignorując inne.
Gdzie jeszcze da się wykorzystać technologię przetwarzania tekstu na obraz?
Wykorzystanie sztucznej inteligencji do projektowania wykracza poza architekturę. Chociażby rozwiązania, które oferuje dla architektów wnętrz, są bardzo obiecujące. Wzornictwo przemysłowe również poczyniło postępy dzięki wykorzystaniu oprogramowania przetwarzającego tekst na obraz. Amerykański projektant Dan Harden z firmy zajmującej się wzornictwem przemysłowym Whipsaw powiedział na przykład, że sztuczna inteligencja „stopniowo” wchodzi do wzornictwa przemysłowego, ale jest „nadal prymitywna”. Można to wytłumaczyć tak, że trójwymiarowe aspekty produktu i jego związek z użytkownikiem i otoczeniem stanowią wyzwanie dla sztucznej inteligencji głównie dlatego, że nie jest ona w stanie dostrzec dynamicznych niuansów interakcji użytkownika w świecie fizycznym, w którym znajduje się produkt. Rzeczywisty proces projektowania jest trudny do odtworzenia przy użyciu sztucznej inteligencji. Brakuje w nim „poznania ucieleśnionego”, co powoduje, że fizyczna obecność żywej istoty ma wpływ na sposób myślenia i że umysł jest nie tylko połączony z ciałem, ale także że ciało wpływa umysł.
Podsumowanie
Pomimo uprzedzeń różnego typu, projektanci wierzą, że technologia ta może chociażby pomóc wypełnić lukę między człowiekiem a naturą. Chodzi o wizualizowanie budynków z naturalnymi atrybutami. Takimi jak rosnące przy murze lub w środku budowli drzewo. Sztuczna inteligencja byłaby w stanie uchwycić te koncepcje z dużym stopniem szczegółowości.
Chodzi o to, aby ludzie pomyśleli o przyszłości, w której architektura współistnieje z naturą
– powtarzają.
To nie jest nowy sposób myślenia o architekturze, ale z pewnością rozmach tego przedsięwzięcia przyjmuje już precedensową skalę. Tworzy to różnego typu wyzwania intelektualne oraz organizacyjne. Architekci wspomagają swoją wyobraźnię oraz zasoby intelektualne, by być w stanie na bieżąco odpowiadać na potrzeby mieszkańców miast. W końcu nadal nie mamy setek tysięcy gotowych szablonów projektów i wizualizacji budynków, które spełniłyby współczesne oczekiwania co do ich integralności z zyskującą na popularności roślinnością miejską.
Podsumowując, dalsze postępy w technologii zamiany tekstu na obraz mogą mieć coraz bardziej zauważalny wpływ na projektantów. Jednocześnie oprogramowania AI do przetwarzania tekstu na obraz częściej traktują sztukę, animację i kino jako priorytet. Stąd brak emocjonującej reakcji w branży architektury, tak jak ma to aktualnie miejsce chociażby w branży graficznej.
