Wiązanie kątowe

Wi¹zanie k¹towe umieszcza krawêdzie lub p³askie powierzchnie na dwóch elementach pod okreœlonym k¹tem w celu zdefiniowania punktu obrotu. Usuwa jeden stopieñ swobody ruchu obrotowego lub dwa stopnie swobody ruchu k¹towego pomiêdzy p³askimi powierzchniami. W przypadku wyboru k¹ta zorientowanego w rozwi¹zaniu zawsze jest stosowana regu³a prawej rêki. Nie obs³uguje okreœlanych przez u¿ytkownika granic i pozycji spoczynkowej. K¹t niezorientowany umo¿liwia orientacjê i dziêki temu rozwi¹zanie sytuacji, w której orientacja elementu zostaje odwrócona podczas sterowania lub przeci¹gania wi¹zania. Obs³uguje okreœlone przez u¿ytkownika granice i pozycjê spoczynkow¹. Ustalony wektor odniesienia jednoznacznie definiuje kierunek wektora osi Z (miêdzy produktami) poprzez dodanie trzeciego wyboru do procesu wyboru. Zmniejsza sk³onnoœæ wi¹zania k¹towego do prze³¹czania siê na alternatywne rozwi¹zanie podczas sterowania lub przeci¹gania wi¹zania. To jest rozwi¹zanie domyœlne. Obs³uguje okreœlone przez u¿ytkownika granice i pozycjê spoczynkow¹.